De zonnecultus van Achnaton

We kennen de heer Pragt als een boeiend verteller. Verleden jaar heeft hij de lezing “Toetanchamon, na 100 jaar” en in 2021 de lezing “Op zoek naar het graf van Mencheperra” voor onze Vereniging gehouden.

In 1980 begon Huub Pragt met de studie Egyptologie aan de Universiteit Leiden. In 1987 liep hij stage bij het Museum of Fine Arts in Boston. Direct na zijn studie begon hij te werken bij het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Tien jaar lang hield hij zich bezig met onderwijs en openbare activiteiten. In januari 2001 stichtte hij zijn eigen opleidingsinstituut. In de jaren die volgden specialiseerde hij zich in het geven van cursussen over hiërogliefen.

In zijn lezing neemt Huub Pragt ons mee naar het oude Thebe, de plaats waar de koningen van Egypte leefden, die als goden op aarde werden beschouwd. Huub Pragt: “Doordat zijn oudere broer plots overleed, werd prins Amenhotep plots geconfronteerd met het toekomstig koningschap over Egypte. Hij was anders dan alle andere koningen die voor hem hadden geregeerd. In zijn vijfde regeringsjaar besluit Amenhotep IV zijn naam te veranderen in Achnaton. De tijd waarin farao Achnaton en zijn beeldschone koningin Nefertiti over Egypte regeerde, staat bekend als de Amarnaperiode.

Aan het begin van deze roerige tijd in de Egyptische geschiedenis, werden enorme culturele veranderingen doorgevoerd. De drijvende kracht achter dit alles kwam van het koninklijk echtpaar zelf. De veranderingen zijn vooral waar te nemen op het vlak van religie, kunst en architectuur. Vooral de godsdienstige voorstellingen en de inhoud van de teksten die zijn aangetroffen in de nieuw gebouwde hoofdstad Achetaton, het huidige Tell el-Amarna, geven blijk van de radicale opvattingen van het koningspaar.

De nieuwe godsdienst was restrictief en diende ertoe Achnaton en Nefertiti, als de aardse vertegenwoordigers van de zonnegod Aton, te verheffen boven hun onderdanen. Na de dood van Achnaton regeerde Nefertiti een korte tijd als alleenheerseres over Egypte. Korte tijd na haar dood was het haar schoonzoon, farao Toetanchamon, die een einde maakte aan de veranderingen en de oude Egyptische religieuze tradities weer in ere herstelde”.